தேவாரப் பாடல் பெற்ற தலங்களில் 218 ஆவது தளமும், சோழ நாடு காவிரி தென்கரைத் தலங்களில் 101ஆவது சிவத்தலமாகும்.
இறைவன்: பாஸ்கரேஸ்வரர், பரிதியப்பர்.
இறைவி: மங்களாம்பிகை, மங்களநாயகி.
சூரியன் வழிபட்ட ஏழு தலங்களுள் இதுவும் ஒன்று. (ஏனையவை - திருக்கண்டியூர், வேதிகுடி, குடந்தைக்கீழ்கோட்டம், தெளிச்சேரி, புறவார் பனங்காட்டூர், நெல்லிக்கா). சூரியக் கடவுளான சூரியன், தட்சனின் யாகத்தில் கலந்து கொண்டதற்காக வீரபத்திரனால் (சிவனின் ஒரு வடிவம்) சபிக்கப்பட்டார் . அதனால், சூரியனின் முன்பற்கள் உதிர்ந்து போயின. அவனது ஒளியும் குன்றி போனது. அதனால் சூரியன் திருக்கண்டியூர், வேதிகுடி, குடந்தைக்கீழ்கோட்டம், தெளிச்சேரி, புறவார் பனங்காட்டூர், நெல்லிக்கா உள்ளிட்ட பல்வேறு கோயில்களில் பிரார்த்தனை செய்து , இறுதியாக இக்கோயிலை அடைந்து சாபம் நீங்கினார். இன்றும், பங்குனி மாதத்தில் (மார்ச்-ஏப்ரல்), 3 நாட்களில், சூரிய ஒளி நேரடியாக மூலவர் சிலை மீது விழுகிறது.
சிபி சக்கரவர்த்தி (ஆரம்பகால சோழ மன்னர்) தற்செயலாக இந்த ஆலயத்தைக் கண்டுபிடித்தார் என்று புராணக்கதை கூறுகிறது . சிபி சக்ரவர்த்தி அரச வாழ்க்கையைத் துறந்து பல்வேறு சிவாலயங்களுக்கு யாத்திரை சென்றார். அவர் இங்கு வந்ததும், அவர் ஓய்வெடுக்க விரும்பினார், மேலும் குதிரைகளுக்கு புல் சேகரிக்கும்படி தனது துணையிடம் கேட்டார். புற்களுக்காக நிலத்தை தோண்டிக் கொண்டிருந்த போது, அங்கு கடினமான பொருள் தோண்டியெடுக்கப்பட்டது மற்றும் சூரிய லிங்கம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அந்த லிங்கம் நிறுவப்பட்டு அதற்கென்று ஒரு கோயில் கட்டப்பட்டது, இந்தக் கோயில். லிங்கத்தின் மீது ஒரு தழும்பு உள்ளது.
விண்கொண்ட தூமதி சூடி நீடுவிரிபுன் சடைதாழப் பெண்கொண்ட மார்பில் வெண் ணீறுபூசிப் பேணார் பலிதேர்ந்து கண்கொண்ட சாயலொடு ஏர்கவர்ந்த கள்வர்க்கு இடம் போலும் பண்கொண்ட வண்டினம் பாடியாடும் பரிதிந் நியமமே.
- திருஞானசம்பந்தர்
கருத்துகள்